first impression! - Reisverslag uit Kodaikānāl, India van Imke Rasing - WaarBenJij.nu first impression! - Reisverslag uit Kodaikānāl, India van Imke Rasing - WaarBenJij.nu

first impression!

Door: imkerasing

Blijf op de hoogte en volg Imke

22 Juli 2012 | India, Kodaikānāl

Jaaa, eindelijk zijn we in India aangekomen! Ik heb hier zo lang naar uitgekeken en dan is het zover; je kunt alles wat je op foto’s zag nu met je eigen ogen bekijken!

Vrijdagmiddag om 12 uur was iedereen op het vliegveld en klaar om in te checken. Nadat we hadden ingecheckt moesten we toch echt afscheid gaan nemen van onze familie. Dit was natuurlijk best lastig in het begin maar toen we eenmaal de douane door waren was iedereen eigenlijk snel bezig met wat komen ging: de reis naar India!
We waren best vroeg dus hadden we nog wel even tijd om te relaxen of te shoppen. Ons vliegtuig zou om half 4 vertrekken maar dat werd een uurtje later. In het vliegtuig keek ik mijn ogen uit! Iedereen had een schermpje voor zich waarop je films kon kijken, muziek kon luisteren maar je kon ook spelletjes doen! Het avondeten was ook heel uitgebreid en lekker!
Na ongeveer 5,5 uur vliegen kwamen we in Dubai aan, onze eerste tussenstop. Hier hadden we nog even gezeten om vervolgens verder te vliegen naar Chennai. Deze vlucht duurde 4 uur maar films kijken hebben we niet veel meer gedaan want iedereen was al best moe. Eenmaal in Chennai aangekomen moesten we onze koffers weer ophalen om opnieuw in te checken voor de vlucht naar Madurai. Terwijl we voor de eerste twee vluchten 30 kg bagage mee mochten nemen, mochten we voor de laatste binnenlandse vlucht maar 20 kg bagage meenemen waardoor de meesten een probleem hadden. Toch deden ze daar bij het vliegtuig niet zo moeilijk over totdat Renée een koffer had die 27 kg woog, toen hadden we toch een probleem. We besloten om te betalen voor de kilos die te veel waren en toen bleek dat toch iedereen moest betalen die teveel bagage had behalve degene die bij een andere balie incheckten; best vreemd dus. Maargoed veel tijd om na te denken hadden we niet want onze vlucht vertrok over een paar minuten en een aantal moesten nog door de douane heen; rennen, rennen, rennen. Snel in de bus en vanuit daar zagen we ons vliegtuig al staan. Het was een heel klein vliegtuigje dus dat was heel anders dan de vorige vluchten. Tot onze verbazing was het toch een hele rustige vlucht en na 1,5 uur vliegen waren we alweer op de volgende plek van bestemming: Madurai. Er stond een busje klaar die ons naar Kodaikanal International School zou brengen. In de bus kregen we al heel veel informatie en een agenda van de school. Toen iedereen een lunch had gekregen begon de bustrip. Je kon natuurlijk al heel wat van het land zien toen je naar buiten keek. Wat mij het meest opviel was alle rotzooi! Overal langs de weg lag rommel waar volgens mij niemand naar omkeek. Verder zit het stuur van de auto hier ook links en iedereen rijdt heel roekeloos. De toeter die we in Nederland nauwelijks gebruiken heeft onze buschauffeur tijdens de trip wel 1000 keer gebruikt. Ze gebruiken hier de toeter gewoon als signaal dat ze eraan komen of erlangs willen en dat was heel grappig mede om het geluid dat de toeter maakte want dat was heel anders dan een toeter in Nederland!
Na een uurtje in de bus wilde de buschauffeur zelf graag lunchen dus stopten we bij een wegrestaurant. Wij konden allemaal even rondkijken maar we zaten aan de weg dus na 5 minuten had je het daar wel gezien en we waren natuurlijk echt kapot! Het was ook best wel benauwd dus we wilden eigenlijk het liefst zo snel mogelijk weer verder met de bus maar de buschauffeur ging uitgebreid lunchen en dat viel ons al vaker op: Indiërs doen alles heel rustig aan. Het is wel grappig om dit te zien maar soms is het ook best irritant… Nadat we een tijdje over de ‘’snelweg’’ hadden gereden (waar trouwens ook gewoon mensen fietsten) kwamen we in de bergen. Het was een fantastisch uitzicht en voor het eerst zag ik op/langs de weg gewoon aapjes zitten, dat vond ik zo leuk!
Na 4,5 uur in de bus gezeten te hebben kwamen we eindelijk op Kodaikanal International School aan waar al onze Indiërs op ons stonden te wachten met een spandoek waarop ze geschreven hadden: ‘’Welkom op India’’ dus dat was superleuk! Nadat we iedereen geknuffeld hadden gingen we naar onze ‘dorms’. Mijn dorm heet: Upper Boyer en toevallig zit Hedwig in Lower Boyer dus we kunnen als we niet meer naar buiten mogen nog wel even bij elkaar langsgaan. Ik slaap op een kamer met twee andere meisjes (Tabitha en Sanaya) uit India waarmee ik eigenlijk meteen goed kon opschieten.
Veel tijd om onze koffers uit te pakken en te douchen hadden we niet want over een uurtje moesten we alweer avondeten. Het eten was erg lekker maar volgens de Indiërs was het niet echt Indisch maar ik denk dat we nog wel genoeg Indisch eten de komende weken.
Na het eten mochten we kiezen of we naar een feest wilden gaan in de ‘canteen’ op het schoolterrein en ondanks dat we moe waren wilden iedereen er wel graag naartoe. Het feest begon om 7 uur en was afgelopen om half 10 dus dat is heel anders dan je in Nederland zou verwachten. Toch was het superleuk en iedereen ging helemaal los maar om half 9 waren de Nederlandse meiden echt te moe en we mochten naar onze ‘dorm’. Na een tijdje kwamen mijn ‘roommates’ ook en met hun heb ik nog even gekletst en daarna ben ik gaan slapen na een hele lange maar ook hele leuke dag.
Vanmorgen werd ik wakker en een van de meisjes die op mijn kamer sliep was naar de kerk gegaan en de andere was in slaap gevallen bij haar vriendin op de kamer. Het was 11 uur dus het ontbijt was al voorbij. Nadat ik had aangekleed kwam Hedwig naar mijn kamer en zijn we samen rondom de school gelopen. Toen we bij het centrale punt kwamen zagen we nog andere meiden van onze groep en even later waren we met z’n allen bij elkaar om te gaan lunchen oftewel ontbijten. Nog nooit heb ik warm gegeten bij m’n ontbijt maar het was toch erg lekker. Na het ontbijt kregen we van de ‘exchange coördinator’ een rondleiding rondom de school. Het is enorm groot en als je uit je lokaal stapt dan ben je buiten. Er zijn dus heel veel verschillende gebouwen.
Toen de rondleiding voorbij was gingen we met de groep naar het stadje. We werden nog wel even gewaarschuwd: ‘You should stop for the traffic; the traffic never stops for you!’ Toen we het rustige schoolterrein af waren was het meteen een chaos: overal mensen, overal verkeer en overal winkeltjes. We zijn eerst naar de bank gegaan om rupees te halen alleen bij mij bleek de pas niet ontgrendeld te zijn maar na wat telefooncontact is het opgelost en kan ik vanaf morgen geld pinnen. Wat meteen opviel was dat alles ontzettend goedkoop is hier. We hadden namelijk een flesje drinken gehaald voor ongeveer 25 cent. Daarna zijn we nog doorgelopen naar wat winkeltjes maar de Indiërs zeiden dat we beter terug konden gaan omdat er in het weekend groepen jongens zijn die je nakijken, volgen en opmerkingen maken. In Nederland is dit niet heel vreemd maar de Indiërs zelf zeiden dat we beter weg konden gaan. Verder vertelden de Indiërs dat we beter met hun konden zijn als we iets wilden kopen want de winkeliers kunnen aan toeristen nog wel eens meer geld vragen dan de oorspronkelijke prijs. Onderweg naar school kwamen we nog een aantal bedelaars tegen en dat vond ik persoonlijk best lastig want ze vragen natuurlijk om geld maar ons is verteld dat het beter was om ze niks te geven omdat ze daar eigenlijk alleen maar slechter van worden. Het is best moeilijk om zo iemand te negeren omdat ze er zo zielig uitzien maar ik heb geprobeerd te denken dat het voor hun eigen bestwil is. Helaas denk ik dat we nog veel bedelaars tegen zullen komen…
Net zijn we heerlijk uit eten geweest in het stadje. Toen we naar binnen gingen moesten we een hele smalle trap op en eenmaal boven aangekomen was er hele harde popmuziek, dat was echt superleuk! Het was echt een restaurant voor jongeren. Toen we de menukaart kregen hadden we geen idee wat we moesten nemen dus kwamen de Indiërs met het idee om gewoon een aantal dingen te bestellen en samen te doen met het eten. De meeste dingen waren erg lekker en het was heel gezellig samen! Om 7 uur moesten we weer terug zijn in de ‘dorm’ en vanaf nu mogen we er niet meer weg tot morgenvroeg. Iedereen van mijn ‘dorm’ moet nu studeren tot ongeveer 9 uur dus we moeten een beetje stil zijn.

Zoals je wel hebt kunnen lezen: ik heb het hier enorm naar mijn zin! Het valt me ook op dat iedereen op deze school heel erg gastvrij is want ze komen gewoon naar je toe, stellen zich voor en beginnen een gesprek met je en dat vind ik zo leuk!

Morgen is mijn eerste schooldag hier en ik ben best wel benieuwd hoe dat zal gaan. We hebben in ieder geval een heel vol rooster!

Zo dat was een lang verhaal! Ik denk dat mijn volgende verslagen wel wat korter zullen zijn omdat ik geen tijd heb om alle details op te schrijven. Sommige dingen zijn zo anders en het is heel interessant om hiervan dingen mee te krijgen en van de leuke dingen wil ik alleen maar genieten!

IT’S SO GREAT HERE!

  • 22 Juli 2012 - 15:15

    Hedwig Staalduine:

    hee, leuk verslag, meiske!!!! awesome!! :D

  • 22 Juli 2012 - 22:07

    Angela :

    Hoi Imke
    Wat bijzonder om je zo te kunnen volgen .
    We vonden het erg leuk om te lezen en gaan het zeker bij houden .
    We wensen je heel veel plezier geniet van deze geweldige ervaring ,deze reis zul je niet snel vergeten .
    groetjes manfred maureen laura en angela van den broek

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Imke

In de zomervakantie ga ik naar India en op deze blog kunnen jullie alles rondom mijn veelbelovende reis volgen!

Actief sinds 15 Juni 2012
Verslag gelezen: 189
Totaal aantal bezoekers 10327

Voorgaande reizen:

20 Juli 2012 - 18 Augustus 2012

India!

Landen bezocht: