een hele leuke dag!

Vandaag zijn we na het ontbijt verder gegaan met onze fotolijstjes. We moesten alleen nog de glitters erop doen, foto's erin plakken en haakjes eraan maken. We hadden de hele ochtend de tijd want na de lunch zouden we pas naar het weeshuis gaan. Toch moesten we het tweede uur naar de assembly want daarbij wilden we graag vertellen over onze ervaringen en natuurlijk de school bedanken! Fransje en Marjolein hadden als afsluiting ook nog een filmpje gemaakt met allerlei foto's van de afgelopen drie weken, echt leuk! Na de assembly stonden we met z'n allen nog even buiten en toen realiseerde ik me dat we nu echt bijna hier weggaan dus waren er nog wat traantjes... Nadat we even wat gedronken hadden gingen we weer verder met onze lijstjes, het schoot al lekker op! We waren precies op tijd klaar dus na de lunch hadden we alles ingepakt in de jeep en reden we naar het weeshuis. Toen we daar aankwamen waren de kinderen natuurlijk nog op school dus we hadden nog een tijdje om onze handjes te laten wapperen. Vier meiden gingen aan de slag met de voorbereiding op het schilderen van de muren. De rest begon vast met de muur voor de fotolijstjes. We hadden spijkers en een hamer meegenomen en gelukkig konden we de spijkers vrij makkelijk in de onstabiele betonnen muur slaan. We moesten wel een aantal dingen die aan de muur hingen verplaatsen maar uiteindelijk pasten alle foto's erop. Ook de groepsfoto hebben we een mooi plekje kunnen geven. Toen dit allemaal klaar was gingen we met z'n allen helpen met schilderen want dit was nog best een werkje! Op een gegeven moment hoorde ik een stem: 'Eens kijken wat ze hier aan het schilderen zijn!' en ik dacht huh, dat is toch echt Nederlands?! Een paar seconden later kwam John met zijn vrouw en dochter binnenlopen! Ook Sreed, Mr. Varghese (van SOEX) en Aditya (een jongen van school) kwamen even kijken. We hadden van alles geschilderd: een panda, honden, bloemen, een trein en hartjes. Iedereen vond het resultaat heel erg mooi! Gelukkig had Mr. Varghese een soort van terpetine meegenomen zodat we onze handen schoon konden maken. Het was namelijk de bedoeling dat de kinderen dachten dat we lui op hun aan het wachten waren toen ze aankwamen. Om kwart voor 5 zagen we de kids aan komen lopen en toen ze eenmaal bovenaan de trap waren gingen we ze eerst de fotomuur laten zien. Ze waren helemaal onder de indruk en ze vonden het superleuk! Ook waren ze erg trots op hun eigen foto's. Later zagen ze de beschilderde muren en deze vonden ze ook erg mooi! Dit was niet de enige verassing want we hadden namelijk ook nog een hoop spullen voor de kinderen gekocht: tandenborstels, tandpasta, nagellak, een volleybalnet, heel veel ballen, een teddybeer, dekens en benodigdheden voor het spel cricket. We hadden de kinderen gevraagd om allemaal te gaan zitten zodat we de spullen konden laten zien. Ze waren zo blij toen ze het allemaal zagen, ze gingen zelfs voor ons bidden! Dit was voor ons best wel heftig maar natuurlijk waren we ook heel erg blij voor ze! Voor de laatste keer gingen we nog foto's met ze maken en ik had ook nog een boekje meegenomen waar ze wat in konden schrijven. Helaas was het om half 6 toch echt tijd om afscheid te nemen want wij moesten weer richting school en de kids moesten eten. Er was één meisje in het weeshuis die de hele tijd naar mij toe kwam afgelopen keren dat we daar waren. Ze was zo schattig en toen we weggingen kwam ze nog naar me toe rennen om me een knuffel te geven, echt lief! Toen we weer met de jeep op school aankwamen gingen we snel nog even naar onze dorm om om te kleden want we zouden gaan eten bij Jessica thuis. Er werd ons verteld dat de familie Abraham de rijkste familie van Kodai was dus we waren erg benieuwd. Om kwart over 6 moesten we naar de parkeerplaats waar een busje op ons stond te wachten. We gingen samen met John, zijn vrouw en zijn dochter. Het busje was niet het het je van het want een raam was eruit... Normaal is dat niet zo erg maar het was best koud en het regende eigenlijk al bijna de hele dag. Gelukkig hoefden we niet zo ver want na ongeveer een kwartier stonden we voor het huis van Jessica waar zij met haar ouders al op ons stond te wachten. Toen we naar binnen gingen moesten we onze schoenen uitdoen en de reden hiervoor was wel duidelijk toen we verder liepen. Het huis was echt enorm en heel erg schoon. We hadden uitzicht op de hele stad, zo mooi! Allereerst stelden we ons voor aan de ouders van Jesscia. Hierna gingen we vol verbazing in de bank zitten. Ze hadden hier zelfs bediendes die de kachel lieten branden! Nadat we een beetje gekletst hadden gingen we eten. Het eten was zo lekker! We hadden kip, pasta, aardappelsalade, sla, broodjes, beef, mais en hele lekkere juice! Nadat iedereen een heel vol bord gegeten had vroegen Jessica´s ouders of we niet wat meer wilden maar ik zat echt heel erg vol! Jessica stelde voor om een rondleiding door het huis te geven en dat wilde iedereen maar al te graag! Eerst gingen we naar een soort van relax-kamer waar we in een hele fijne bank konden zitten. Daarna liet Jessica ons nog twee guest-rooms zien waar eigenlijk niemand sliep. Toch hadden deze kamers allebei een eigen badkamer! Later gingen we naar boven en dat was ook supergroot! Je had daar nog 3 kamers met een eigen badkamer. In een van die kamers slaapt Annette vanavond omdat zij de uitwisselingspartner van Jessica is. Ook was er een soort van bioscoopkamer waarin een massagestoel stond die we natuurlijk allemaal uit wilden proberen! Verder was er nog een fitnessruimte met veel apparaten, een jacuzzi en een douche! Als laatste was er op zolder een kamer om te bidden. Toen we weer naar beneden liepen was Jessica's moeder al druk bezig met het voorbereiden van het nagerecht: Mississippi Mud. Niet iedereen was er zo kapot van maar ik vond het nog best lekker. De onderste laag was gemaakt van koekjes en daarboven zat een laag chocola en slagroom. Het was soms een beetje zout en na een stuk zat je toch wel behoorlijk vol! Om half 9 stond onze bus weer klaar dus toen we de ouders van Jessica bedankt hadden gingen we weer op weg naar school, met z'n zevenen omdat Annette dus bij Jessica bleef slapen. We moesten meteen naar onze dorm omdat het al half 10 was.
Het was echt een leuke dag vandaag! De tijd gaat zo snel, morgen is het alweer de laatste dag in Kodai. Ik ga alles hier zo erg missen want ik heb een geweldige tijd gehad! Gelukkig hebben we nog een dag en het enige wat ik zal gaan doen is GENIETEN!